دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
چکیده
چکیده
منابع انسانی، سرمایه انسانی و نیروی کار شاید در لغت بتوان آنها را مترادف اما در کارکرد متمایز هستند. با توجه به گسترش روزافزون علم و فناوری و همچنین ضرورت به روز شدن عوامل سازمانی، آگاهیها و مهارتهای نیروی انسانی شاغل در سازمانها، توجه به آموزش به معنی تمام فرایندهایی که باعث توسعه فردی و صلاحیتهای لازم در رابطه با شغل مورد نظر در کارکنان میشود، ضروری مینماید که البته این آموزشها بایستی با توجه به یک سیستم منظم و معتبر نیازسنجی آموزشی، برنامهریزی و به اجرا درآید. بسیاری از سازمانها آموزش را هزینه تلقی مینمایند و به همین منظور بودجه اندکی را به امر آموزش نیروی انسانی اختصاص میدهند که این طرز تفکر اشتباه باعث عقبماندگی سازمان از فناوری و دانش روز شده است. آموزش هزینه نیست، بلکه سرمایهگذاری در زمینه تحقق اهداف سازمانی میباشد.
در حرکت به سوی عصر آموزش و دانـش و هجرت از دوره صنعتی به دوره دانش محوری، بسیاری از جنبه های مختلف زنـدگی انسانی در ابعاد مختلف( ذهنی، اجتماعی، ارتباطی، توسعه ای و...) نیـز در حـال تغییر و تحول است. سازمانها که محل استقرار و کنش و واکنش کارکنان میباشد نیز از این امر مستثنی نبوده و تغییرات خواسته یا ناخواسته بسیاری دامنگیر خواهند شد. فرهنگ، ساختار، جو فرهنگی، تعاملات فردی و بین فردی و راهکارها و راهبردها و راهبری های سازمانی نیز تغییر خواهد کرد و تفاوتهای زیادی در تمام سطوح سازمانهـا در دوره هـای صـنعتی و دانـشی مـشاهده خواهد شد.